Upłynął już tydzień od wypowiedzi decydentów naszego futbolu, panów Bońka i Koźmińskiego, a głosy oburzenia i dezaprobaty nie milkną. Dziś kolejny gość, który skomentował obecną sytuację na froncie Niższych lig i nie tylko. Mój serdeczny przyjaciel, redaktor jednego z największych portali piłkarskich w Polsce, znany z ciętego pióra Mateusz Połuszańczyk. Zapraszam.
Władze Eredivisie odwołały sezon, sporty we Francji (wliczając Ligue1) anulowane ze względu na pandemię koronawirusa. Białoruś gra, ale to radosna cisza zakrapiana spirytusem przed martwą ciszą usłaną trupami. U nas ruszy Ekstraklasa i fajnie, bo każdy pasjonuje się futbolem, bo tego potrzebujemy, bo chcemy generować zyski, a tarcza antykryzysowa jest w stanie wyrównać wszystko. Do jasnej cholery, kto obliczy straty?
Padają pytania dotyczące przyszłości dokończenia kampanii w niższych klasach rozgrywkowych w naszym kraju, a sternicy wojewódzkich związków piłkarskich debatują. Dziś zapadły decyzje, że w nadchodzącym tygodniu postanowimy, iż za czternaście dni zadecydujemy. I ten ichni słowotok zawsze jest fundamentalny, niesie przełomowe rozwiązania, albo podlega kluczowemu zawieraniu paktów, które niby poprawią stan polskiej piłki nożnej. Otóż nie, nie poprawią.
Skoro główny sternik polskiej kopanej, prezes Zbigniew Boniek, mówi publicznie, że rozstrzygnięcia odnośnie przywrócenia do życia rozgrywek w niższych ligach nie leży w jego gestii, to w czyjej leży? Przecież przysłowiowy Kowalski, wcinający niedzielny rosół z teściową, nie weźmie spraw we własne ręce. Nie wyda dekretu, który wyraźnie wskaże drogę działaczom wspomnianych organizacji.
Ekstraklapa? Owszem. Niższe poziomy? Nie wiem. Wygląda na to, że prezesem PZPN może być obecnie koleś z łapanki, z całym szacunkiem do pana Bońka. W tym schemacie nic się nie zmieniło. Będą równi z dnem oraz równiejsi po znajomości. Kumoterstwo najwyższej próby. Próby cierpliwości.
Mateusz Połuszańczyk
