Michał Trela na łamach newonce.sport zamieścił wspaniały artykuł o swojej „zajawce” niższymi ligami.
Spotkałem się kiedyś z opinią, wydaje mi się, że wygłoszoną przez Jacka Magierę, ale być może był to inny polski trener, że jeśli ktoś grał kiedyś choćby w okręgówce, to już wystarczy mu, by zrozumieć mechanizmy rządzące każdą szatnią. Tam też jest ktoś, kto jeszcze liczy, że wybije się wyżej. Ktoś, komu przeszkadza trener i ktoś, kto jest w niego wpatrzony jak w obrazek. Są gwiazdeczki, z którymi nikt nie może się dogadać i zawodnicy pracujący dla dobra drużyny. To spojrzenie mnie nie zaskoczyło. Sam zawsze miałem wrażenie, że wiele spraw z poziomu Ligi Mistrzów i ekstraklasy da się odnieść do B klasy i IV ligi – pisze Michał Trela.
Nawet nie spodziewałem się jak bardzo. Wszystko, co wiem o powinnościach dziennikarza sportowego, zawdzięczam ligom regionalnym. Działały tam dokładnie te same mechanizmy, które poznałem też później. Byli ludzie bardzo chętni do znalezienia się na łamach i tacy, którzy unikali tego jak ognia. Byli prezesi, którzy nie przebierali w słowach, ale tylko przy wyłączonym dyktafonie i tacy, którzy jechali po bandzie, nie licząc się z konsekwencjami. Nagle okazało się, że byłem pierwszym od lat dziennikarzem, który się do nich pofatygował – czytamy w artykule.
Podsumowanie tej publikacji jest kapitalne. W pełni oddaje magię i czar niższych lig. Niejednokrotnie podkreślałem, że tam właśnie bije prawdziwe serce futbolu. Sposób w jaki opisał to pan Michał jest mistrzostwem świata.
Jeśli ktoś więc czuje zmęczenie profesjonalnym futbolem, szejkami, sponsorami, dyskusją o milionach na transfery i o prawach telewizyjnych, temu radziłbym znaleźć sobie w okolicy klub i zacząć chodzić na jego mecze. Gwarantuję, że z czasem wciągnie was to nie mniej niż Reale i Legie. Łatwiej będzie wrócić do źródeł samemu, niż liczyć, że zrobi to zawodowy futbol.
Całość publikacji TUTAJ. Polecam.
Źródło: newonce.sport
