Sebastian Rajalakso, były zawodnik Jagiellonii Białystok udzielił kontrowersyjnego wywiadu szwedzkiemu dziennikowi „Aftonbladet”.
Wywiad został opublikowany w kwietniu bieżącego roku i z pewnością przeszedłby w Polsce bez echa, gdyby nie Piotr Piotrowicz. Były piłkarz i trener, który jest pasjonatem ligi szwedzkiej, zamieścił na Twitterze przetłumaczone fragmenty rozmowy Sebastiana Ralajakso. Były zawodnik „Jagi” po 6 latach zdecydował się na przerwanie milczenia i opowiedział jednemu z największych szwedzkich tytułów o tym, jak rzekomo traktowano go w Białymstoku.
Ralajakso podpisał kontrakt z białostockim klubem w styczniu 2014 roku. Gdy dołączał do Jagiellonii, trenerem był Piotr Stokowiec, którego w kwietniu zastąpił Michał Probierz. Szkoleniowiec nie był przekonany do umiejętności Szweda i nie widział dla niego miejsca w szerokiej kadrze zespołu. Zawodnik został odsunięty od pierwszej drużyny, gdyż jak sam twierdzi, postawił na swoim i nie chciał odejść z klubu.
W stolicy Podlasia nie zagrzał długo miejsca, umowa została rozwiązana po 6 miesiacach. Piłkarz dopiero teraz zdecydował się opowiedzieć o swoim pobycie w Jagiellonii. Muszę przyznać, że część jego „rewelacji” traktuję z przymrużeniem oka.
Gdy rozwiązywałem kontrakt z Jagiellonią, musiałem obiecać, że przez najbliższe pięć lat nie powiem nikomu, co się działo.
Pewnego dnia wezwali mnie wcześnie rano do klubu. Tam rzucili jakiś papier po polsku, stanęli nade mną i kazali podpisać. Odmówiłem, ale od razu pomyślałem, czy ja w ogóle powinienem tu siedzieć sam z polską mafią. Wskazywali na papier i kazali podpisywać. Gdy odmówiłem, do pokoju wszedł starszy pan. Przedstawili mi go, jako mojego nowego trenera. Od tego momentu trenowałem codziennie o 6:00 rano od poniedziałku do niedzieli. Biegałem po kilka godzin po lesie. Potem musiałem jechać na drugi koniec miasta, aby się zameldować i na śniadanie
Od 11:00 puszczali mi kasety z teorią piłki nożnej po polsku. Potem lunch i znowu trening przez kilka godzin. Często kazali mi grać w berka samemu przez kilka godzin. Mówili, że będę tak codziennie, póki nie rozwiążę kontraktu. A potem nadeszła faza trzecia. Zabrali mnie na arenę lekkoatletyczną, gdzie trenowałem lekkoatletykę. Musiałem biegać, podczas gdy rzucali we mnie dyskiem i oszczepami. Zawsze musiałem być czujny.
Pewnego dnia trener rzekł do mnie, że będziemy ćwiczyć technikę. Powiedziałem, że no tak, ale nie mamy piłek. Trener odpowiedział, że no i co z tego! Musiałem żonglować 100 razy, ale bez piłki! Liczyłem na głos, żonglując niewidzialną piłką. Potem trener podawał mi niewidzialną piłkę i kazał strzelać.
Obecnie Sebastian Ralajakso pracuje jako agent ubezpieczeniowy w Sztokholmie. Występuje również w klubie Assyriska FF na piatym poziomie szwedzkich rozgrywek.
******
Na szokujący wywiad Szweda zareagowały władze Jagiellonii Białystok. Klub wydał oficjalne oświadczenie, którego treść zamieszczam poniżej.
Oświadczenie Jagiellonii Białystok w sprawie wywiadu udzielonego przez Sebastiana Ralajakso
Od początku do końca Sebastian Rajalakso mocno mija się z prawdą, wprowadzając czytających w błąd, a jednocześnie przedstawiając nasz Klub w bardzo złym świetle. Były zawodnik uskarża się na metody treningowe prowadzonego wówczas przez Piotra Stokowca zespołu, który bardzo zabiegał o pozyskanie szwedzkiego pomocnika po niezłym w jego wykonaniu sparingu z Arką Gdynia. Treningi w trakcie zimowego okresu przygotowawczego nazywa „chorymi”. Każdy chyba doskonale zdaje sobie sprawę z charakterystyki okresów przygotowawczych i wysokich obciążeń wiążących się z tym okresem. Zawodnicy przede wszystkim, przynajmniej tak nam się wydawało.
Stwierdza również, że zmiana na stanowisku pierwszego trenera Jagiellonii Białystok była bezpośrednią przyczyną tego, że trafił on do zespołu rezerw. Otóż chcielibyśmy przypomnieć, że trener Stokowiec również delegował zawodnika do drugiego zespołu, chociażby na mecz z Warmią Grajewo.
Już wspomniane dwa fragmenty pokazują, że nie mamy do czynienia z poważnym człowiekiem, który na opowiedzenie swojej historii czekał kilka lat. Niezaprzeczalny jest fakt, że po zmianie na stanowisku trenera Jagiellonii Białystok i powrocie Michała Probierza zawodnik nie zagrał już w pierwszym zespole Żółto-Czerwonych. Cały czas jednak sztab szkoleniowy próbował „odzyskać” piłkarza na swoje potrzeby, tak by mógł on jeszcze pomóc pierwszej drużynie w końcówce sezonu, w której czekała nas walka między innymi o finał Pucharu Polski.
Bardzo zabawny jest też fragment, w którym trener Probierz miałby podzielić zespół na mówiących i tych niemówiących po polsku. Skoro wszyscy nie znający naszego języka od razu, zdaniem Sebastiana Rajalakso, trafili do zespołu rezerw, to w jaki sposób wyjaśnić zestawienie wyjściowej jedenastki chociażby na mecz półfinału pucharu Polski z Zawiszą Bydgoszcz? W pierwszym składzie znaleźli się między innymi Bekim Balaj, Dani Quintana czy Roberts Savalnieks. Gdyby wierzyć rewelacjom Sebastiana Rajalakso, taka sytuacja nie mogła mieć miejsca. Nieznajomość polskiej mowy nie przeszkodziła w rozegraniu niemal wszystkich spotkań do końca sezonu, a także rozpoczęciu nowego Daniemu Quintanie. Może zatem nie o znajomość języka chodziło trenerowi, a o umiejętności piłkarskie?
Próby doprowadzenia do formy szwedzkiego pomocnika spełzły na niczym. Nie pomogły także treningi indywidualne, które jak widzimy również nie przypadły do gustu byłemu zawodnikowi naszego zespołu. Rozumiemy, że nie wszyscy mają predyspozycje do ciężkiej pracy, ale bez niej często nie możemy liczyć na jakiekolwiek pozytywne efekty podejmowanych przedsięwzięć.
Najlepsze fragmenty wywiadu, do którego się odnosimy, to bezapelacyjnie jednoosobowa gra w berka, żonglerka niewidzialną piłką, a także igrzyska śmierci, jakie zgotowali Sebatianowi Rajalakso oszczepnicy i dyskobole na stadionie lekkoatletycznym, na którym zawodnik nigdy się nie pojawił, chyba, że był fanem królowej sportu i w wolnym czasie przebywał na terenie obiektu, by podpatrywać trenujących tam sportowców, ale w sposoby spędzania wolnego czasu nie ingerujemy.
Widząc sytuację zawodnika i jego podejście do obowiązków Klub kilkukrotnie próbował porozumieć się z nim w kwestii obustronnego porozumienia przy rozwiązaniu wiążącej umowy. Takie rozwiązanie wydawało się najodpowiedniejszym zarówno dla samego zawodnika, jak i Klubu.
Początkowo podjęcie walki o powrót do odpowiedniej dyspozycji przyjęliśmy z wielką radością. Mieliśmy wrażenie, że mamy do czynienia z profesjonalistą, który chwilowo znajduje się w dołku. Próby pomocy, dodatkowe treningi, powrót do gry przez drugi zespół, to wszystko nie przyniosło jednak efektu i ostatecznie Sebastian Rajalakso w maju 2014 roku opuścił nasz Klub.
Reasumując. Wywiad, który ukazał się w kwietniu w szwedzkim „Aftonbladet” zawiera więcej nieprawdy, niż prawdy. Do zweryfikowania większości tych rewelacji wystarczy porównanie słów Szweda z zapisami wyników drużyny rezerw czy też składami pierwszego zespołu na mecze, w których sam zainteresowany już nie łapał się do składu.
